Jakich broni używali prehistoryczni ludzie?

Najwcześniejsze dowody na to, że ludzka kultura rozwinęła się na tyle, aby nasz gatunek zaczął produkować broń, wskazują prehistorię. Nawet w czasach, gdy ludzie nie zdobyli jeszcze wiedzy dotyczącej obróbki metali, potrafili przerabiać kamienne obiekty na śmiercionośne bronie. Już w roku 8000 przed naszą erą istniały ślady obiektów, które miały zastosowanie czysto militarne. Od tamtej pory przeszliśmy długą drogę do momentu, w którym rozwijamy nowoczesne bronie. Dobrym przykładem kulturowego zjawiska związanego z militariami są mury Jerycha. Zostały skonstruowane w celach czysto wojskowych, aby bronić miasto i wewnętrzne źródła wody.

Gdy budowano obronę Jerycha, ludzie już od tysiącleci używali broni łowieckiej; najwcześniejsze kamienne narzędzia mają setki tysięcy lat, a pierwsze groty strzał datuje się na okres sprzed 50 000 lat. Jednym z pierwszych śmiercionośnych narzędzi był kamienny buzdygan. Kamienie były ociosane w taki sposób, aby dobrze mieściły się w broni. Dynamiczne ruchy były w stanie rozłupać ludzkie kości i uszkodzić narządy.

Świadoma innowacja militarna przekazywana w kulturze ludzkiej

Pojawienie się pierwszych kamiennych buzdyganów zdaniem archeologów zapoczątkowało pewną istotną dla rozwoju broni erę. Okazuje się bowiem, że tamta myśl technologiczna otworzyła ludziom umysłu na rozbudowę śmiercionośnych narzędzi. W czasach datowanych na mniej więcej 3000 lat temu ludzie nauczyli się odlewać metale w celach militarnych. Pomimo tego, że korzystali z tej technologii już wcześniej, początkowo metal służył nam w celach ozdobnych oraz typowo budowlanych. Z czasem nauczyliśmy się odlewać twarde rękojeści i główki dla broni obuchowych.

Nadawały się one do miażdżenia ludzkiego ciała o wiele lepiej od kamiennych odpowiedników. Miedziane narzędzia militarne jako pierwsze powstawały w Egipcie, w Syrii i na terenach Palestyny oraz Mezopotamii. Z czasem kultura ludzka coraz bardziej skupiała się wokół tworzenia narzędzi militarnych. Odlewanie brązu w niedalekiej przyszłości przerodziło się w tworzenie śmiercionośnych narzędzi. Po opanowaniu odlewania metali szlachetnych, z pokolenia na pokolenie sztuka produkcji mieczy, włóczni i dzid stawała się coraz bardziej dopracowana i pożądana.